Jak wygląda świat z wysokości wózka aktywnego? Czy korzystając z kul można wejść po schodach? Jak osoby niewidome korzystają z internetu? To przykładowe pytania, na które odpowiedzi znajdują uczestnicy szkoleń i warsztatów symulacyjnych w temacie dostępności. Cykl edukacyjny dla urzędników samorządowych organizuje Metropolia Poznań przy wsparciu Funduszy Unijnych.

Pierwszym krokiem są szkolenia teoretyczne, podczas których uczestnicy poznają od strony prawnej czym są wymogi dostępności architektonicznej, komunikacyjnej i cyfrowej. Kolejny krok to warsztaty symulacyjne. Warsztaty prowadzone przez trenerów Fundacji Mili Ludzie dotyczą m.in. różnych form wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami, osób trudnościami w poruszaniu czy dla seniorów. Uczestnicy mają także okazję założyć tzw. „skafander starości”. Kombinezon wyposażony jest w zestaw elementów pozwalających poznać perspektywę osoby z ograniczoną mobilnością, dodatkowo słabowidzącą i słabosłyszącą. Oprócz ważącej do 20 kg kamizelki, skafander składa się ze specjalnego kołnierza i obciążników na nogi i ręce oraz opasek ograniczających możliwości ruchowe stawów.

Dla większości uczestników warsztaty to pierwsza okazja w życiu by przejść krótką trasę z opaską na oczy i laską dla osób niewidomych, założyć słuchawki symulujące ubytek słuchu, okulary imitujące choroby oczu czy rękawice, w których można poczuć się jak osoba zmagająca się z chorobą Parkinsona.

Warsztaty pozwalają lepiej się „wczuć”

Najpierw zdziwienie, śmiech, czasem zakłopotanie. „Czułam, że zupełnie nie mam na nic wpływu”, „gdy siedziałam na wózku wśród osób stojących czułam się bardziej wyalienowana”, „w kombinezonie starości poczułam to co czuje mój tata”, „poruszając się na wózku musiałem dużo wcześniej myśleć gdzie wjeżdżam by sobie poradzić”, „gdy miałam opaskę na oczach dochodziło do mnie dużo więcej bodźców dźwiękowych i dotykowych” - to tylko niektóre z wrażeń, jakimi dzielili się uczestnicy warsztatów symulacyjnych. Bardzo często tym spostrzeżeniom towarzyszyła jednak refleksja, że to przecież kiedyś mogę być ja lub ktoś z moich bliskich.

Symulatory wykorzystywane podczas cyklu edukacyjnego mają ogromne znaczenie w kontekście projektowania uniwersalnego, które powinno opierać się na doświadczeniu i odpowiadać na potrzeby osób z niepełnosprawnością. Coraz częściej korzystają z nich projektanci, architekci, ale także przedstawiciele instytucji publicznych. Dzięki symulacji urzędnicy mogą lepiej przygotować się do wymogów prawnych związanych z zapewnieniem dostępności dla osób ze szczególnymi potrzebami. Chodzi tu o dostosowanie urzędów i miejsc użyteczności publicznej oraz niwelację barier architektonicznych. Równie istotne jest także zapewnienie optymalnej komunikacji i odpowiedniej obsługi dla osób z niepełnosprawnościami, czy dostosowanie stron internetowych lub materiałów cyfrowych dla potrzeb m.in. osób z niepełnosprawnością narządu wzroku.

Czy dostępność jest ważna?

Czy dostępność jest tak istotna jeśli dotyczy tylko części naszego społeczeństwa? Jest kluczowa. Dostępność bowiem to wolność. Wolność korzystania z pełni praw społecznych i obywatelskich. Kluczem jest zrozumienie, że większość z nas kiedyś będzie zmagać się z tymi lub podobnymi wyzwaniami codzienności. Jeśli nie teraz, to za kilka dekad. W tym zrozumieniu pomagają właśnie warsztaty symulacyjne. Czujemy wtedy, choćby częściowo, jak to jest. Zatem warto nie tylko z dostępności się szkolić, ale przede wszystkim wcielać ją w naszej codzienności.

Edukacja z dostępności dzięki funduszom

Cykl edukacyjny w temacie dostępności jest elementem projektu „Wzmocnienie potencjału ZIT w MOF Poznania” realizowanego przez Metropolię Poznań ze środków Programu Fundusze Europejskie dla Wielkopolski 2021-2027. Działania w ramach projektu służą zwiększeniu kompetencji pracowników samorządowych do zarządzania w wymiarze aglomeracyjnym i realizacji projektów zintegrowanych w ważnych obszarach rozwoju Metropolii Poznań.

#FEW #FunduszeEuropejskie #FunduszeUE

Tagi:
Działalność, edukacja, osoby z niepełnosprawnościami, szkolenie